Page 3 - Mardin Kent Hafızası - Sayfiye
P. 3
Girizgâh
“sayfiye postası” Mardin’de sayfiyenin gündelik hayat içindeki yerinin ve
mekânsal niteliklerini dönüşümü üzerine bir “hatırlatma” denemesidir. Bu
hatırlatmayı ise bir yayın türü olarak “fanzin” ile yapmaya çalışıyorum. Tam
da bu fanzinin parçası olduğu projenin adı olan “kayıtdışı”nın anlamına
uygun olan yayın biçimiyle.
Mardin’deki sayfiye alanlarına ve yapılarına dair sosyolojik, tarihsel ve
mimari akademik ilgi, şehir merkezi ve köyler üzerine yapılan çalışmalarla
karşılaştırılınca oldukça zayıf kalmaktadır. Ayrıca şehrin ekonomisinin en
önemli alanı olan turizm pratiklerinin de dışında kalmıştır. Peki, sayfiyeyi
hatırlamak, Mardin’de sayfiyeleri hatırlamak bize ne sağlar? Esas nokta, bize
Mardin’de zaman ve mekân kullanımına dair başka hikayeler görme ve
kurma olanağı sağlar. Bu, doğanın zamanına yakın bir zamansallıktır ve şehir
merkezi ile köyler dışında, farklı pratikler içeren bir mekânsallıktır.
Bu fanzin, eski zaman Mardinlerinden bir Mardin anlatmak, göstermek,
düşlenmesine olanak sağlamak ister. Böylece Mardin’in en azından yakın
geçmişine dair farklı kavrayış olanaklarını ve başka Mardin anlatıları
kurmanın yollarını açabilir. Sonuçta tek bir Mardin değil, bir sürü Mardinler
vardır. Her anlatı başka bir Mardin üretir. Henri Lefevbre’den öğrendiğimiz
üzere mekânın üretimi, mekân temsilleri-temsil mekânları-mekânsal
pratikler arasında triyalektik bir ilişki içerisinde yapılır. Böyle bir güzergah
üzerinden, sayfiyedeki mekânların sadece fiziksel nitelikleriyle değil,
oradaki mekânsal pratikler ve hafızalarda/metinlerde/görsellerdeki temsil
hallerini birlikte düşünmeye çalıştım. Topladığım, edindiğim ve ürettiğim
“sayfiye postası” Mardin’de sayfiyenin gündelik hayat içindeki yerinin ve
mekânsal niteliklerini dönüşümü üzerine bir “hatırlatma” denemesidir. Bu
hatırlatmayı ise bir yayın türü olarak “fanzin” ile yapmaya çalışıyorum. Tam
da bu fanzinin parçası olduğu projenin adı olan “kayıtdışı”nın anlamına
uygun olan yayın biçimiyle.
Mardin’deki sayfiye alanlarına ve yapılarına dair sosyolojik, tarihsel ve
mimari akademik ilgi, şehir merkezi ve köyler üzerine yapılan çalışmalarla
karşılaştırılınca oldukça zayıf kalmaktadır. Ayrıca şehrin ekonomisinin en
önemli alanı olan turizm pratiklerinin de dışında kalmıştır. Peki, sayfiyeyi
hatırlamak, Mardin’de sayfiyeleri hatırlamak bize ne sağlar? Esas nokta, bize
Mardin’de zaman ve mekân kullanımına dair başka hikayeler görme ve
kurma olanağı sağlar. Bu, doğanın zamanına yakın bir zamansallıktır ve şehir
merkezi ile köyler dışında, farklı pratikler içeren bir mekânsallıktır.
Bu fanzin, eski zaman Mardinlerinden bir Mardin anlatmak, göstermek,
düşlenmesine olanak sağlamak ister. Böylece Mardin’in en azından yakın
geçmişine dair farklı kavrayış olanaklarını ve başka Mardin anlatıları
kurmanın yollarını açabilir. Sonuçta tek bir Mardin değil, bir sürü Mardinler
vardır. Her anlatı başka bir Mardin üretir. Henri Lefevbre’den öğrendiğimiz
üzere mekânın üretimi, mekân temsilleri-temsil mekânları-mekânsal
pratikler arasında triyalektik bir ilişki içerisinde yapılır. Böyle bir güzergah
üzerinden, sayfiyedeki mekânların sadece fiziksel nitelikleriyle değil,
oradaki mekânsal pratikler ve hafızalarda/metinlerde/görsellerdeki temsil
hallerini birlikte düşünmeye çalıştım. Topladığım, edindiğim ve ürettiğim
